Listeria hysteria (KiC)

Koken in Canada deel 5. We mogen hier dan wel veilig zitten voor de omdraaiende golfstroom of de stijgende zeespiegel, maar ongevaarlijk is het hier allerminst. Een dag na onze aankomst las ik het verhaal over de Greyhound horrorshow die zich afspeelde tussen Edmonton en Winnipeg. Ik zweer het op mijn overoverovergrootmoeder: ik ga hier nooit met de Greyhound! En nu is er het Maple Leaf drama. Ik heb net de zwarte lijst met producten gescanned, en acht, rationeel argumenterend, de kans vrij klein op een uitbraak hier. (1) We eten weinig vlees, (2) We eten nog minder voorverpakt vlees, (3) We zijn geen baby, noch zwanger of bejaard en (4) In mijn moeite met keuzes maken hier in de supermarkt kies ik het meest obscure merk dat er hier is en dat zal zeker niet gelieerd zijn aan het ahornblaadje. Maar we houden de zaak nauwlettend in de gaten. Vandaag stond er in ieder geval geen vlees op het menu. Risotto, op de goede manier gemaakt dus continu roerend terwijl de korrels glazig dan cremig dan romig dan net niet pappig worden, aangezet met een paar uitgebikte stukken bouillon (uit een potje dat ik hier vond), rubberen parmezaan, peper, zout en citroensap. Erbij een ratatouille van tomaat, paprika, courgette en de eeuwige broccoli. Het toetje hadden we bij het ontbijt: pancakes met maple sirup.